Het edelhert wordt wel de koning van de Veluwe genoemd. Dat komt vooral door het imposante uiterlijk van een volwassen mannetje. Het kolossale gewei, de imponerende hals en de trotse houding; het hert heeft absoluut iets koninklijks.
De mannetjes (herten) leven het grootste deel van het jaar samen in groepen die we roedels noemen. De vrouwtjes, de hindes, leven in die zelfde periode ook in roedels, samen met hun kalveren en eenjarige herten. De hindes dragen overigens geen gewei.
Edelherten zijn herbivoren, ze eten dus plantaardig voedsel. Ze voeden zich o.a. met gras, heide, boomschors, knollen, wortels, vruchten, zaden, knoppen, scheuten en loof van bomen.
Bronsttijd
Vlak voor de bronsttijd, die ieder jaar plaats heeft in september, wordt alles anders. De mannetjes verlaten hun roedel en trekken er alleen op uit. Dat ze zich anders gaan gedragen heeft te maken met een veranderende hormoonhuishouding. De testosteron die door hun lijf giert, maakt dat ze ook uiterlijk veranderen. Ze worden gespierder en rondom de hals vormen zich langere haren.
Burlen: iets dat tussen het brullen van een leeuw en het loeien van een stier in zit.
De dan solitair (alleen) levende herten gaan op zoek naar vrouwtjes. Daarbij proberen ze concurrenten te imponeren met een soort gebrul: het burlen. Je zou het kunnen omschrijven als iets dat tussen het brullen van een leeuw en het loeien van een stier in zit. Soms komt het tussen twee herten tot een gevecht en dan is het hard tegen hard. Hoe groter de harem die een hert weet te verwerven, hoe mee nageslacht hij het jaar erop krijgt. De kalfjes worden eind mei, begin juni geboren.
Ieder jaar in september trekken vele natuurliefhebbers naar de Veluwe in de hoop iets mee te krijgen van de rituelen die horen bij de bronsttijd. De beste plekken daarvoor zijn de wildobservatieplaatsen. In september worden er bronstexcursies georganiseerd, waarbij u onder leiding van een natuurgids
op pad gaat.
Hert 90-190 kg, hinde 70-120 kg
Schouderhoogte: 100-140 cm